Yüreğime Sus Düştü
Mutsuz son düştü bizim payımıza
Sanırdımki her hikaye mutlu biter
Bir sela sesi bölüverdi sevdamızın huşusunu
Ey ömrümün dönüm noktası sahiden mi gidiyorsun?
Ellerinin iki yana sessizce düşüşü ve kısık sesin
Gözlerimin önünde artık sadece bu mavi resim
Ey benim başlangıcım ve hiç son veremeyişim
Bu aşkın cenazesimi kalkıyor bu gece.
Ruhunun bedeninden çekilişine sukut ederek
Bu aşkı masmavi yapıp giidiyor musun öylece.
Hiç hoşçakalamadım ben senden sonra
Hoşgeldin demiştin ya hani bana
Ben gelişime gidişler süremedim daha
Geldimde gidemedim senden hala.
Kısık bir hoşçakal çekmiştin ya gözlerime
Hala o sözün dokunuyor uykularıma.
Geceyi bitiren güneş gibi doğacagını bilsem yeniden
Uykulara bürünürdüm yar hüznümü ürkütmeden
Oysa senin;
Gelememe ihtimalindeki kesinilk;
Ölüm kadar keskin,
Ve benim kadar suskun..
Sen yoksun ya şimdi ;
Hayat hiç olmagı kadar sade
Ve halim hiç olmadıgı kadar yalın
Zaman kavramı yok artık lugatımda
Gittiğin güne gözyaşı kala durdu saat
Öylece el kol bağlayıpta yasını tutmuyor hayat
Ama Hüznüme en sadık halimle yaşıyorum yar
Yapılası şeyler yapılıyor yine
Ve benim duran saatime inad akıyor hayat…
Ey benim yarım kalan cümlem
Ve iç çekişim;
Mezarını okşuyorum hergün saçların sayıp
Ve dualar ekiyorum topragına avuç avuç
Mutluluk fotograflarını en ortasından yırtıyor hasretin
Gamzelerimin içinden masmavi hüzün sızıyor
Gözyaşlarım ulu orta dökülüyor ben anlamadan
Saklayamıyorum…
Sen gittin ve maviye boyadım gönlümü
Yokluguna nazır bir hayat tuttum kendime
Sensiz bir halde yaşlanıyorum yar…